Beykoz Türbanlı Escort

Yaz mevsimi, deniz kokusunun rüzgâra karıştığı o huzur dolu günlerden biriydi. Sahil boyunca uzanan ahşap kafelerin birinde, elinde defteriyle oturan Beykoz Türbanlı Escort Eda, kalemiyle defterinin sayfalarında yeni bir dünyanın kapısını aralamaya çalışıyordu. O, bir yazarın kalbindeki en derin hıkayeleri ortaya çıkarmaya çabalayan, hayalleriyle gerçeklik arasında bir köprü kuran biriydi. Ancak o günün Beykoz Escot Eda’nın hayatında yeni bir dönüm noktalarından biri olacağından haberi yoktu.

Türbanlı Beykoz Escort Eda, düşüncelerine dalmış, kelimeleri dikkatle seçiyordu ki, birden bir ses duydu. “Afedersiniz, şarj aletimi unuttum, masanızın altında olabilir mi?” diye sordu bir erkek sesi. Eda, başını kaldırdı ve karşısında güzel bir tebessümle kendisine bakan birini gördü. Uzun boylu, kıvırcık kahverengi saçlı, gözleri deniz mavisi gibi parlaktı.

“Tabii, bir bakayım,” dedi Eda, hafifçe gülümseyerek. Masanın altına baktı ve kısa sürede şarj aletini bulup uzattı. “Buyurun, sanırım bunu arıyordunuz.”

Adam, aleti alırken gülümsemeye devam etti. “Evet, tam da bu. Teşekkür ederim. Bu arada ben Kerem.”

“Memnun oldum Kerem, ben de Eda.”

Bu kısa tanışma, Eda’nın hayatının akışını tamamen değiştiren bir ilk adım oldu. Kerem, masanın yanında biraz daha oyalanıp Eda’yla konuşmak için bahaneler buldu. Onun meraklı bakışları ve nazik sohbeti, Eda’nın ilgisini çekmişti.

“Burada çok zaman geçiriyor musunuz?” diye sordu Kerem.

“Evet, genelde yazılarım için sakin bir yer aradığımda buraya gelirim,” dedi Eda. “Siz?”

“Ben de tatil için geldim, ama buranın havası o kadar güzel ki, belki bir süre daha kalmayı düşünüyorum,” dedi Kerem.

Eda ve Kerem, o gün boyunca sohbet ettiler. Konuşacak o kadar çok şey vardı ki, zamanın nasıl geçtiğini fark etmediler. Kerem, ş\u00ehrin yoğun temposundan uzaklaşmak için kaçışını, Eda ise hayallerini kağıda dökme tutkusunu paylaştı.

Ertesi gün, Eda sahilde yürürken birden Kerem’i gördü. “Tesadüf,” dedi Kerem, gülümseyerek. “Yoksa kasten mi buralardasın?”

“Belki de kaderdir,” diye yanıtladı Eda, şaka yaparak.

Bu rastlantıların devamı geldi. Birlikte kahve içmeye, kıyı boyunca uzun yürüyüler yapmaya başladılar. Kerem, Eda’ya eski kitaplardan, unuttuğu şiirlerden bahsederken, Eda da ona yazmakta olduğu hikâyeyi anlattı.

“Belki hikayenize bir kahraman eklemek istersiniz,” dedi Kerem, gözlerini kısarak.

“Kahramanımı bulduğumu düşünüyorum, ama o kendini tanımıyor olabilir,” diye cevap verdi Eda, hafif bir gülümseme ile.

Kerem, bu cevabın ardında yatan anlama dair bir şeyler sormak ister gibi baktı, ama soracak cesareti bulamadı. Bunun yerine, ona bir soru daha sordu: “Birlikte bir yerlerde akşam yemeği yesek, senaryona belki yeni sahneler eklenebilir mi?”

O akşam, sahildeki bir restoranın mum ışıklı masalarından birinde oturdular. Dalga sesleri, ortamın müziğine karışıyordu. Kerem, Eda’nın hikâyelerini daha fazla dinlemek istiyordu, ama o gece bir şey fark etti: Eda’nın kelimeleri, sadece kağıtta değil, gözlerinde de yaşıyordu.

Zaman geçtikçe, aralarındaki bağ daha da güçlendi. Her yeni gün, birlikte şehrin bilinmeyen köşe bucaklarını keşfettiler. Eda, Kerem’in spontane ruhunu severken, Kerem de Eda’nın derin düşüncelerine hayran oluyordu.

Fakat yaz mevsiminin sonunda Kerem, şehre dönmek zorundaydı. Ayrılık çözülmesi gereken bir bulmaca gibiydi.

“Gitmeden önce bir şey söylemek istiyorum,” dedi Kerem, Eda’ya.

“Ben de sana bir şey söylemek istiyordum,” dedi Eda.

Kerem bir an duraksadı, derin bir nefes alıp şu kelimeleri söyledi: “Beni yazdığın hikayeye alır mısın? Ama sadece bir karakter olarak değil, gerçek bir ortak olarak.”

Eda’nın gözleri doldu. Uzun zamandır hissettiği şeylerin karşılığını bulmak, onun için büyük bir mutluluktu. “Zaten hikayemin bir parçası oldun, Kerem. Hem de en güzel parçası.”

O yaz, Eda ve Kerem’in hayatlarını birleştirdiği bir başlangıcın hikayesi oldu. Eda, yeni romanını yazmaya başladığında ilk cümlesini Kerem’e adamıştı: “Bazen bir hikâye, insanın karşısına gerçek hayatta çıkar ve seni kendi dünyasına çeker.”

---

5 Ocak 2025 tarihinde yayınlandı, 161 kez okundu